Blauw blood, sigare en ziee bein

Toneelvereniging “Ongerein” Linne, een korte terugblik op 4 uitvoeringen

Nadat het cruiseschip “De princess” in de haven van Harwich afgemeerd had, kunnen we het volgende melden over het lot van de passagiers:
- De kapitein en de stuurman zijn van schip verwisseld na alle ellende en varen nu voor
PO ferries tussen Calais en Dover.
- Baron Van Ravensteijn zit een Engelse cel zonder rolstoel en wacht het proces knorrig af
- Mathilde Groothuyzen, de gezelschapsdame, heeft een baan aanvaard in een verzorgingstehuis voor oud-militairen op de Veluwe.
- Suzanne, een van de werkstudentes heeft een baan in het onderwijs en valt in als hulpkracht bij een bekende boekhandel in Roermond.
- Yvonne, het zenuwachtige type, is op stage naar Noorwegen en zoekt vooral rust.
- Gravin Charlotte de Bourbon, de taart, heeft eindelijk een reis geboekt naar Portugal i.v.m. de Portugese keuken, die erg lekker schijnt te zijn.
- Haar nicht Catharina de Bourbon studeert Adel & Antiek aan de universiteit van Parijs.
- José Smeets, heeft haar oude beroep van machine-bankwerker weer opgepakt, maar rookt geen sigaren meer.
- Marjan de Wit, de vriendin van José, zit midden in een verhuizing en heeft José de bons gegeven.
- Sef Verdellen is terug in het Roermondse Veld en blijft erg overtuigd van zich zelf.
- Truus, die arme vrouw van Sef, trekt zich voordurend de broek aan, staat op haar strepen en gymt stevig bij haar clubje op woensdagavond.
- Sjonny, de puberale nul, volgt een cursus “knippen met de vingers, hoe moet dat?”
- De twee Bobbies spreken nog steeds vloeiend Engels en bewaren hun helmen voor carnaval 2008.

Wij danken het trouwe publiek uit Linne, de regio en veel zusterverenigingen voor hun bezoek aan onze voorstellingen. Uiteraard ook nog onze dank aan alle sponsoren en overige personen, die deze uitvoeringen mogelijk hebben gemaakt. Ongerein is verder volop bezig met de planning voor 2008.



Hoi Ongerein,

FF een wooordje als afsluiting van het Lins toneel gebeuren.
In een periode met veel “ongerein” voor mij persoonlijk kwam een telefoontje om te komen spelen in Lin. Ik stond in tweestrijd; ga ik voor iets wat ik heeel leuk vindt of kies ik voor de rust die ik goed kon gebruiken. Het was een keuze die ik eigenlijk het liefst aan iemand anders overliet. Met die gedachten wilde ik het besluit aan jullie overlaten. Als ik zei dat ik voor de kerst maar 1 keer per 14 dagen aanwezig kon zijn, werd misschien wel voor mij het besluit genomen dat dit niet genoeg was en hoefde ik zelf niet te beslissen. Maar ja het was wel voldoende. Dus kwam ik geregeld naar de repetities toe, naar mensen waarvan ik maar een enkeling kende. Snel werd ik door de groep opgenomen en voelde me thuis in de “Ongerein” Er waren veel mensen betrokken bij de produktie en het was ondanks ( of misschien mede door) dit groot aantal personen een echte groep. Zo heb ik dit tenminste ervaren.
Geen moment heb ik meer getwijfeld of ik er wel goed aan had gedaan. Het voelde goed. Het leek wel “therapie” en daarom wil ik dus wil ik al mijn “therapeuten” nog ff bedanken voor de leuke tijd.

De Kapitein “die het meest hield van kleine gezelschappen, maar dit groot gezelschap goed in de greep had”
De Stuurman “die ondanks de verleidingen het schip op de rechte koers hield”
Van Ravesteijn “die in het dagelijks leven toch minder “knorrig”is ( zover als ik weet)”
Matilde “die zo in de zorg zou kunnen werken als het gaat om betuttelen”
De dames studentes: “voor beide petje af hoe jullie groeide in het stuk ( zonder de andere nieuwelingen tekort te doen)”
Charlotte: “ik vond het heerlijk dat je blij was met mij”
Catharina”jou lach heeft mij vaak aan het lachen gemaakt”
Sjonnie “als je zo naar een bepaalde wijk in de stad gaat ben je als eerste geïntrigeerd”
Truus”blijf op je strepen staan en trek vooral de broek niet uit”
De Bobbies “ als ik ooit eens in de boeien wil, dan weet ik jullie te vinden
Ot: “jammer dat je niet zoveel tekst had achter de railing”
Sef “als Jose er niet was geweest…….?
Jose “bedankt voor je vriendschap maar ik blijf toch liever bij mijn huidige geaardheid”
Cor” jammer he, dat je bepaalde scènes niet vaak hoefde voor te doen. Die gingen meteen goed.

Bedankt voor de leuke tijd. Ik had het niet willen missen!!!!

Groetjes Cécile